โรคพาร์กินสัน คือโรคโรคหนึ่งที่เกี่ยวกับระบบประสาท อาการของคนที่เป็นโรคพาร์กินสันจะมีอาการซึมเศร้า กลั้นปัสสาวะไม่ค่อยอยู่ มักจะมีปัญหาในการพูดการจา เสียงค่อนข้างที่จะเบา พูดจะไม่มีเสียงสูงหรือต่ำจะเป็นน้ำเสียงเดียวและจะพูดติดอ่าง แต่ในบางทีก็พูดเร็วมาก มีอารมณ์ที่แปรปรวนเดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย มีปัญหาเรื่องการนอนหลับ หลับยากชอบฝันร้าย เวลาจะกินอะไรก็ลำบากเพราะว่าจะเคี้ยวอาหารกลืนอาหารยากกว่าคนปกติทั่วไป เนื่องจากการทำงานของกล้ามเนื้อของเส้นประสาทนั้นไม่ประสานกัน อาการของพาร์กินสันคือจะมีอาการสั่น ส่วนมากจะสั่นที่มือหรือที่ขา แขน กราม และช่วงบริเวณใบหน้า อาการเกร็งที่ขาและแขน การทรงตัวก็อาจจะไม่เหมือนเดิม จะเสียการทรงตัว เวลาที่พูดก็จะไม่เหมือนเดิมบางคนก็พูดช้าบางคนก็พูดเร็ว สาเหตุของการเป็นโรคนี้คือ พันธุ์กรรมผู้ที่มีญาติสายตรงคนหนึ่งเป็นทำให้เกิดความเสี่ยงเพิ่มเป็น 3 เท่า ส่วนใหญ่แล้วมักจะเป็นเพราะมีญาติพี่น้องเป็นโรคพาร์กินสันนั้นเอง บางรายซึ่งอาจจะได้กินพวกสารเคมีที่เป็นการทำลายเส้นประสาทส่วนนี้ เซลล์ในร่างกายอาจจะแก่เกินไปทำให้เป็นโรคนี้ได้ แต่โรคพาร์กินสันผู้ป่วยบางคนที่เป็นอาจจะเนื่องมาจากการกินยาจิตเวชเข้าไป ถ้าผู้ป่วยที่เป็นเพราะยาจิตเวชหากหยุดยา อาการของพาร์กินสันก็จะหายเป็นเหมือนกับคนปกติได้ แต่ในการวิจัยทางการแพทย์มีรายงานว่าการขาดกรดโฟลิกจะเป็นปัจจัยสำคัญปัจจัยหนึ่งเลยที่ทำให้เกิดโรคพาร์กินสัน ถ้าเกิดผู้ป่วยโรคพาร์กิมสันเป็นมาจากเลือดในสมองตีบ หรือผู้ป่วยความจำเสื่อม จะไม่ค่อยมีอาการข้างเคียงอย่างอาการมือสั่น แขน ขา สั่น น้อยมากที่จะมี ผู้ที่มีอายุมากควรดูแลตัวเองอย่างปล่อยให้ตัวเองเครียดจนเกินไปประอาจจะเป็นโรคพาร์กินสันได้
